Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Το ουρί του παραθύρου

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Τα γκράφιτι εκτός από την ανάδειξή τους με μια άψογη και πολλές φορές υπέροχη φωτογράφηση και ανάδειξη των χρωμάτων τους και με τους στην πλειονότητά τους εμπνευσμένους τίτλους που στην κυριολεξία τα αναβαπτίζουν θα μπορούσαν να συνοδεύονται και το καθένα με την ακρόαση ξεχωριστής μουσικής. Κάτι που θα δικαιολογούσε απόλυτα την χρήση και τη μοναδικότητα του συγκεκριμένου μέσου και των δυνατοτήτων του ως πλατφόρμα παρουσίασης και καταγραφής των γκράφιτι, εν σχέσει με την αποτύπωσή τους σ΄ ένα βιβλίο, όπου εκεί είναι ανέφικτη η ταυτόχρονη συνοδεία με μουσική.